|
موسیقی ملی ایران
گذری بر موسیقی فاخر ایرانی و دماوند موسیقی ایران استاد محمدرضا شجریان
| ||
|
لینک دوستان
|
گلهای تازه برنامه شماره 162 استاد محمدرضا شجریان - استاد رحمت ا .. بدیعی و استاد هوشنگ ظریف  با همکاری هنرمندان سیاوش، رحمت الله بدیعی و هوشنگ ظریف. غزل از حافظ. پیش در آمد از رضا محجوبی
ترانه از درویش خان با شعر ملک الشعرا بهار. گوینده؛ فخری نیکزاد
خوشتر ز عیش و صحبتِ باغ و بهار چیست ســاقی کـجـاسـت، گـو سـبـب انـتـظار چیست هـر وقـتِ خوش که دست دهد، مغتنم شمار کـس را وقوف نـیست، که انجام کار چیست پـیـونـد عـمر بـسـتـه به موئیست، هوش دار غـم خوار خویـش باش، غم روزگار چیست مستور و مست هر دو چـو از یک قبیله اند مـا دل بـه عـشـوه کـه دهـیـم، اختیار چیست راز درون پــرده چـه دانــد فـلک، خمـوش ای مــدعــی نــزاع تـو بـا پــرده دار چیست زاهـد، شراب کوثـر و حـافظ پیاله خواست تـا در مــیــانــه خــواسـتـه کـردگـار چیست حافظ بـهـار دلکش رسیـد و دل بـه جا نباشد از آنکـه دلبــر، دمـی به فـکر ما نباشد در ایــن بــهـار ای صـنـم بـیـا و آشـتـی کـن کـه جـنـگ و کـیـن بـا مـن حـزین روا نباشد صبحدم بلبل بر درخت گل به خنده می گفت نـازنـیـنـان را، مـه جـبـیـنـان را، وفــا نباشد اگــر کـه بـا ایـن دل حـزیـن تـوعهـد بـسـتی حــبـیـب مــن بـا رقــیـب مـن، چــرا نشستی چـرا دلـم را عــزیــز مـن، از کـیـنـه خـستی بـیـا در برم از وفـا یک شب، ای مه نخشب تــازه کـــن عـــهـــدی، کـــه بــر شـکـسـتی ملک الشعرا بهار برنامه ایی که شنیدید، گلهای تازه شماره 162 بود که با آواز سیاوش، ویلون رحمت الله بدیعی، تار هوشنگ ظریف و با همکاری هنرمندان وزارت فرهنگ و هنر، به سرپرستی فرامرز پایور در ابوعطا اجرا شد دانلود از لینک زیر
نظرات شما عزیزان: برچسب‌ها: [ دو شنبه 19 فروردين 1392برچسب:استاد محمدرضا شجریان, آلبومهای استاد شجریان, آواز, سیاوش, ویلون, ] [ 14:37 ] [ علی بیات ]
|
درباره وبلاگ  بگذار تا مقابل روی تو بــــــگذريم دزديده در شمايل خوب تو بنگريم شوق است در جدايی و جوراست در نظر هــم جـور به که طـاقت شـوقت نــــياوريم ----------------------------------------------- نام : علـی نام خانوادگی: بیـات ساز مورد علاقه : تـار آواز مورد علاقه :ابوعطا ----------------------------------------------- یاری انـدر کس نمی بـینم یـاران را چه شد؟ دوستی کی آخر آمد؟ دوستداران را چه شد؟ آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست؟ خون چکید از شـاخ گل، ابـر بـهاران را چه شد؟ کـس نـمی گویـد کـه یـاری داشـت حـق دوسـتی حق شناسان را چه حال افتاد، یاران را چه شد؟ لعـلی از کـان مـروت بـرنـیامد، سـال هـاست تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد؟ شهر یاران بود و خـاک مـهربانان این دیـار مهربانی کی سر آمد؟ شهریاران را چه شد؟ گوی توفـیق و کـرامت در مـیان افـکـنـده¬اند کس به مـیدان در نیامد، سواران را چه شد؟ صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست عـندلیـبان را چه پـیـش آمـد؟ هَـزاران را چه شـد؟ زهره سازی خوش نمی سازد، مگر عودش بسوخت؟ کــس نـدارد ذوق مــستـی، مـیگـسـاران را چـه شــد؟ حافـظ! اسرار الـهی کـس نـمی دانــد خــمــوش از که می پرسی که دور روزگاران را چه شد؟ |
تبادل
لینک هوشمند
